Er zijn in grote lijnen drie vormen van eenzaamheid:
Sociale eenzaamheid. Je hebt weinig tot geen mensen om je heen waar je iets mee kunt delen.
Emotionele eenzaamheid. Je mist een hechte, intieme band met een persoon. Dit kan betekenen dat je wel vrienden en contacten hebt, maar dat je een bepaalde aansluiting mist.
Existentiële eenzaamheid is een gevoel van zinloosheid, een doel missen in het leven.
Naast de hiervoor genoemde vormen van eenzaamheid kom je in de praktijk ook andere begrippen tegen. Denk ook aan sociaal isolement; dit is geen gevoel, maar het feitelijk ontbreken van betekenisvolle, ondersteunende relaties. Ook contactarm is een begrip dat soms voorkomt. Daarbij gaat het om mensen die weinig contacten hebben (vaak maar één of twee), maar zich desondanks niet eenzaam voelen, omdat de aanwezige contacten voldoen aan de behoeften. Wel is daarmee hun sociaal netwerk kwetsbaar.